Die Waal, die houdt de gemoederen van grote en kleine jongen
nogal bezig. Vooral de wetenschap dat de stroming zo sterk is dat een
volwassene er makkelijk in kan verdrinken, maakt de rivier tot een geliefd
gespreksonderwerp. Bij ieder watertje dat we tegenkomen, vraagt kleine jongen:
‘is daar ook stroming? Kun je daar in verdrinken?’ En als ik dan ‘ja’ antwoord:
‘alleen een kind of ook een meneer of mevrouw?’ ‘Is daar dan al wel eens iemand
verdronken?’ luidt de volgende vraag. Grote jongen relateert die stroming inmiddels aan een ander verhaal, waar hij zo her en der flarden van heeft opgepikt. Zijn vaste vraag luidt: ‘kon Jezus nou over het water lopen of niet?’ En in het verlengde daarvan volgt dan: ‘geloof jij dat Jezus bestaan heeft of niet?’ Wat ik ook antwoord, wat hij ook gelooft; als we een week later naar zwemles (!) rijden, komt de vraag gewoon opnieuw voorbij.
‘Als de Waal uit het zicht is, stroomt de verbeelding’ staat er op een gevel langs de spoorbrug. Prachtige zin en voor sommigen misschien ook waar. Op onze kinderen is hij echter niet van toepassing. Hun verbeelding begint juist als een dolle te stromen zodra de Waal IN het zicht is. Stromend en wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten